-حضرت آیت الله العظمی بهجت (رحمة الله) :

آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رئیسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟!

وای بر حال ما، اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم!

گناهان شخصی که در خلوت انجام میگیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنّم را دارد، « الّا بتوبة مناسبة للحال ؛ مگر این که بعد از آن ،توبه ای مناسب حال انجام گیرد.»

حال، عواقب گناهان اجتماعی که موجب تغییرات در جامعه و اختلال آن، یا تحریم حلال و ترک واجب و یا مصادره اموال و هتک حرمت و قتل نفوس زکیّه و ریختن خون مسلمانان و حکم به ناحق و… می شود، چگونه خواهد بود؟

باوجود اعتقاد داشتن به رئیسی که «عین الله الناظرة؛ چشم بینای خدا» است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؟! و هرکاری را که خواستیم انجام دهیم؟! چه پاسخی خواهیم داد؟!

همه ادوات و ابزار را از خود او می گیریم و به نفع دشمنان به کار می گیریم، و آلت دست کفّار و اجانب می شویم و به آنان کمک می کنین؟!

چقدر سخت است اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هرکاری می خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم ، ابتدا، رضایت و عدم رضایت او را در نظر بگیریم و رضایت و خشنودی اورا جلب کنیم!!!!!!!!!!

«امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در کلام حضرت آیت الله العظمی بهجت(رحمةالله)-ص:36»