البته این پشیمانی ، راه جلوگیری دارد:

و آن اینکه آغوش ذهنمان را به روی هر چیزی باز نکنیم و هرچه را از این و آن شنیدیم ، به خانه ذهنمان راه ندهیم؛ بلکه حساب و کتابی ، کنترلی، و محاسبه ای داشته باشیم.

نه هر شنیده ، گفتنی است-چرا که شاید عواقب خوبی نداشته باشد- نه هر گفته، شنیدنی است- چون بعضی سخن ها مسموم اند- و نه هر گفته و شنیده « باور کردنی » !!!!!!!!!!

« استاد جواد محدثی»