وقتی برای تهیه مواد غذایی، سراغ جاهای مطمئن می رویم، وقتی برای خرید کیف و کفش و لباس به چند جا سر می زنیم، چرا برای « خبر گیری » و « خبر یابی » به فکر مطمئن بودن « کانال های خبری » نباشیم؟!

این که حسّاس تر از غذا و لباس است !!!!

این که با « اندیشه » ، « باور » و موضعگیری ما ارتباط پیدا می کند. بلکه بالاتر …« شخصیت اجتماعی‌ » ما گاهی در گرو اندیشه ها، آگاهی ها و با خبر بودن های ماست.

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که حرفی را از کسی بشنوید ، و بعد، بدون تحقیق بیشتر ، همان « شنیده » را مبنای فکر و قضاوت قرار دهید، این طرف و آن طرف ، نقل کنید و روی آن مانور بدهید؛ اما پس از مدتی ، روشن شود که آن مسأله ، از ریشه ، دروغ و بی اساس و عامل اصلی پیدایش آن « خبر » ، جهالت یا غرض بوده است.

در آن صورت ، افسوس می خورید و پشیمان می شوید ، که چرا زود داوری کردید، چرا زود، شنیده های بدون صحت را به دیگران گفتید و با این کار، هم اعتقاد خود را به دیگران از دست دادید و هم دیگران را نسبت به خودتان کم اطمینان کردید.

«استاد جواد محدثی»

ادامه دارد…