خواجه شمس الدین محمد شیرازی,یکی از بزرگ ترین غزل سرایان ایران در صده هشتم هجری در شیراز متولد شد.غزل های این شاعر پر آوازه آینه تمام نمای اندیشه های عرفانی اوست  وی در جوانی به اموختن قرآن و ادبیات عرب ئ عللوم اسلامی پرداخت و گفته می شود در تفسیر و حکمت و ادب ,متبحر بود او حافظ کل قرآن بودو لذا به همین لقب متخلص می نمود .او قرآن رابا14 روایت از حفظ می خواند .

عشقت رسدبه فریاد ار خود به سان حافظ

قرآن  ز  بر  بخوانی  با  چها ر ده   ر و ا یت

-و به جرأت می توان گفت ماندگاری کلام حافظ توفیقی نیست مگر به برکت قرآن و کلام حق-چنان که در بسیاری از ادبیات و اشعار از قرآن الهام گرفته است.

(بشارت -ش 42 -ص66)