کسانی که در طول سال برنامه ی منظمی برای نظافت منزل و رسیدگی به کارهایشان دارند، در این روزهای پایانی سال کارچندانی ندارند و کافی است دستی به سرگوش خانه بکشند تا همه چیز مثل اول مرتب شود.       

این حکایت دل آدمی زاداست؛ کسانی که با عمل به توصیه های بزرگان، راه رفته و به مقصد رسیده اند و از قلب خود و آنچه به آن وارد میشوند، مراقبت می کنند، این روزها کار زیادی ندارند؛ چون یاد گرفته اند که اگر لغزشی از آنها سر زد، همان وقت دنبال جبران و آمرزش خواهی از

خداوند متعال بروند.

آنها هر روز و هر لحظه در حال خانه تکانی دلشان هستند، نه سالی یک مرتبه.   آنها خوب می دانند: ذرّه ذرّه جمع می گردد، وانگهی….